ပရဟိတကာ/ ခ်ဳပ္ႀကီး ဦးေက်ာ္သူထံ အိတ္ဖြင့္ေပးစာ

(ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရထုတ္ သတင္းစာမ်ားတြင္ ေၾကာ္ျငာထည့္ခြင့္မရ႐ွိခဲ့သည့္ Popular News Journal ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္၊ မတ္လ (၁၃) ရက္ေန႔ထုတ္ ဦးေက်ာ္သူ၏ ေဆာင္းပါး)
ကၽြန္ေတာ္သည္ ပရဟိတလုပ္ငန္းျဖင့္ အမ်ားျပည္သူတို႔အား အတၱျဖဳတ္၍ အနစ္နာခံ ေပးဆပ္ခဲ့ရာ ယခုဆိုလွ်င္ (၁၃) ႏွစ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ (၁၃) ႏွစ္ျပည့္ေသာ အခ်ိန္ကာလျဖစ္သည့္ ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါ ရီလ (၁) ရက္ေန႔တြင္ ကၽြန္ေတာ္၏ စိတ္အလ်င္တို႔သည္ သာသနာျပဳလိုေသာစိတ္၊ သာသနာ ျပန္႔ပြားလို ေသာစိတ္ႏွင့္အတူ ပရဟိတေလာကသားမ်ားအတြက္ ကမၻာတည္သေ႐ြ႕ မွတ္ေက်ာက္တင္ႏိုင္ရန္ ပရဟိ တေစတီေတာ္ တည္ထားကိုးကြယ္ရန္ ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခု ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္ မတ္လတြင္ မိမိစိတ္ တြင္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ေတာ္ႀကီးအား ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ အႀကံ ဉာဏ္မ်ား ေတာင္းခံခဲ့ၿပီးသည့္ေနာက္ ျပည္ၿမိဳ႕တစ္ဖက္ကမ္းရွိ ျမတ္စြာဘုရား သက္ရွိထင္ရွား ရွိစဥ္ကာလ တြင္ ျမတ္စြာဘုရား ႂကြေရာက္သာသနာျပဳခဲ့သည့္ ေတာင္ကိုးလံုးတြင္ ပါဝင္ေသာ ဖိုးဦးေတာင္အနီးရွိ ၾကခတ္ေတာင္ေတာ္ေပၚတြင္ "မဟာပ႑ိတပရဟိတေအာင္ေတာ္မူေစတီ" ႏွင့္ျမတ္စြာဘုရားဆင္းတုေတာ္ ႀကီးအား တည္ထားကိုးကြယ္ရန္အတြက္ ရည္စူး၍ နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ သမိုင္းဝင္ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ ေထာင္ေက်ာ္ ရွိၿပီျဖစ္ေသာ ပင္းမဟာေဗာဓိ ေရႊေညာင္ေတာ္ႏွင့္ သေျပညီေနာင္တို႔ရွိရာ နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕ နယ္ ပင္းေဂြးခ်ိဳေက်းရြာအုပ္စု၊ ပင္းၿမိဳ႕ေဟာင္းေက်းရြာ၊ ပုဗၺရံုေက်ာင္းတြင္ လာေရာက္၍ အဓိ႒ာန္ဝင္ခဲ့ ေတာ့သည္။ ထိုသို႔ ေအးခ်မ္းတိတ္ဆိတ္ ၿငိမ္သက္ေသာအရပ္ေဒသတြင္ အဓိ႒ာန္ဝင္စဥ္ ကၽြန္ေတာ့္ထံသို႔ အထက္ပါေခါင္းစဥ္ျဖင့္ အိတ္ဖြင့္ေပးစာတစ္ေစာင္ ေရာက္ရွိလာခဲ့ေတာ့သည္။ ထိုစာ၏ အေၾကာင္းအရာ အခ်က္အလက္မ်ားသည္ ေလာကီကိစၥရပ္မ်ား ျဖစ္ေနသည့္အတြက္ ကၽြန္ေတာ့အေနျဖင့္ ေလာကုတၱရာ နယ္ပယ္အတြင္းမွ မည္သို႔မွ်မစဥ္းစား မဆံုးျဖတ္လိုေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေလာကီကိစၥ ပရိဟိတကိစၥမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ေန၍ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္ရွိ ျပည္သူလူထုမ်ား၊ ပရဟိတသမားမ်ား၊ ပရဟိတအသင္းအဖြဲ႔မ်ား အား သိရွိေစရန္ စာေပတိုက္မ်ားသို႔ ျပန္လည္၍ ေပးပို႔သူေရးသားထားေသာ မူရင္းအတိုင္း တစ္ဆင့္ေပးပို႔ လိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။

ရက္စြဲ - ၄ - ၃ -၂၀၁၄

"ပရဟိတကာ/ ခ်ဳပ္ႀကီး ဦးေက်ာ္သူထံ အိတ္ဖြင့္ေပးစာ"

"အသင္းအဖြဲ႔မ်ားဆိုင္ရာ ဥပေဒၾကမ္းကို လႊတ္ေတာ္က အတည္ျပဳျပ႒ာန္းလိုက္ရင္ လူမႈေရးေလာ က,ကေန ႏုတ္ထြက္ေတာ့မည္ဟု နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) ဥကၠ႒ ဦးေက်ာ္သူ" ေျပာဆိုၿပီး (၂၈-၂-၂၀၁၄) ေသာၾကာေန႔ထုတ္ ေမာ္ဒန္ဂ်ာနယ္မ်က္ႏွာဖံုးမွာ စာလံုးအႀကီးႀကီးႏွင့္ နာေရးကူညီမႈအသင္း (ရန္ကုန္) ဥကၠ႒ ဦးေက်ာ္သူရဲ႕ ဓာတ္ပံုအႀကီးႀကီးကို ေတြ႔လိုက္ရေတာ့ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ေတာ္ေတာ္ေလး တုန္ လႈပ္ ေခ်ာက္ခ်ားသြားမိတယ္။ ဦးေက်ာ္သူကို ကၽြႏု္ပ္တို႔အေနျဖင့္ လူမႈေရးအရ ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈ ရွိပါေသာ္ လည္း ယခုကိစၥကို ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ႏႈတ္မွ ေျပာၾကားျခင္းထက္ "ႏႈတ္တစ္ရာစာတစ္လံုး" ဆိုသလို ေလးေလး စားစား စာေရးသားေပးပို႔ဖို႔ စိတ္ကူးျဖစ္မိတာပါ။ စာတစ္တန္ ေပတစ္တန္နဲ႔ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေရးသား ေပးပို႔တယ္လို႔ မယူဆဖို႔ ဦးစြာေမတၱာရပ္ပါရေစ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ရက္ အနည္းငယ္ကေတာင္ ဦးေက်ာ္သူနဲ႔ ကၽြႏ္ုပ္ ပုသိမ္ၿမိဳ႕ စာေပေဟာေျပာပြဲမွာ အတူတကြ သြားတုန္းကေတာင္ ဧရာဝတီတိုင္းဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ရဲ႕ ဖိတ္ၾကား ခ်က္နဲ႔ ဧရာဝတီတိုင္းေဒသႀကီး အစိုးရအဖြဲ႔ရံုးမွာ ဝန္ႀကီး (၅) ဦးနဲ႔ ေတြ႔ဆံုေတာ့ ကၽြႏ္ုပ္အတူပါခဲ့ေသး တယ္။ အဲဒီမွာ ဦးေက်ာ္သူကိုေတာင္ ဝန္ႀကီးေတြက လူမႈေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အႀကံဉာဏ္ေပးဖို႔နဲ႔ "လူမႈေရး အဖြဲ႔ေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔စကား အခြန္းတစ္ရာေျပာတာနဲ႔ ဦးေက်ာ္သ ူစကားတစ္ခြန္းေျပာတာ ပိုထိေရာက္ ေၾကာင္း" ကို ဝန္ႀကီးအဖြဲ႔ေတြက တကယ့္ကို ေလးေလးစားစားနဲ႔ ခင္မင္ရင္းႏွီးစြာ ေတြ႔ဆံုခဲ့တာ အမွတ္ရမိ ေသးတယ္။ အဲဒီမွာ ဝန္ႀကီးတစ္ဦးက အသင္းအဖြဲ႔ေတြမွာ လိုင္စင္မဲ့ကားကိစၥေတြ တရားဝင္ျဖစ္ဖို႔ အ ေၾကာင္း ဦးေက်ာ္သူနဲ႔ ေဆြးေႏြးခဲ့တာ ကၽြႏ္ုပ္မွတ္မိေနပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ မိမိတို႔ ကိုယ့္အရပ္ ေဒသကို ျပန္ၿပီးေရာက္႐ံု ရွိေသးတယ္။ ေမာ္ဒန္ဂ်ာနယ္က ဦးေက်ာ္သူအင္တာဗ်ဴး ဖတ္လိုက္မိေတာ့ မတုန္လႈပ္ဘဲ ရွိႏိုင္ပါ့မလားဗ်ာ။ အဲဒါနဲ႔ ဦးေက်ာ္သူထံ ဖုန္းဆက္ၿပီးေမးၾကည့္မယ္။ လုပ္ျပန္ေတာ့ မေကြး တိုင္း၊ နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕ကို သြားေရာက္ၿပီး အဓိ႒ာန္ စခန္းဝင္တယ္ဆိုတာ သိရပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အခုလို စာေရးၿပီး အိတ္ဖြင့္ေပးစာ ေပးပို႔ရတာကို သာသနာျပဳအလုပ္ သြားေရာက္လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ဦးေက်ာ္သူ အေနနဲ႔ အေႏွာင့္အယွက္ေပးတယ္လို႔ သေဘာမထားဘဲ သတိတရ ဖတ္မိပါေစလို႔ ဆုေတာင္းရင္း ဒီစာကို ေရးပါရေစ။

ဦးေက်ာ္သူခင္ဗ်ာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာရွိၾကတဲ့ လူမႈေရးအသင္းမ်ား အားလံုးနီးပါးဟာ သူတို႔ရဲ႕ ပရဟိတ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးအျဖစ္၊ ပရဟိတ ဖခင္ႀကီးအျဖစ္၊ လူမႈေရးပရဟိတ သူရဲေကာင္းႀကီး အျဖစ္၊ လူမႈေရးအသင္းအဖဲြ႔မ်ား၏ စံျပပုဂၢိဳလ္ႀကီးအျဖစ္၊ လူမႈေရးအသင္းအဖြဲ႔မ်ားေရွ႕မွာ မားမားမတ္မတ္ ႏွင့္ ရပ္တည္ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးေနတဲ့ ပရဟိတ ကာ/ခ်ဳပ္ႀကီးအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားၾကတယ္ ဆို တာ ဦးေက်ာ္သူတစ္ေယာက္ သိေစခ်င္ပါတယ္။ ဦးေက်ာ္သူအေနနဲ႔ ဒီအသင္းအဖြဲ႔ ဥပေဒၾကမ္းကို လႊတ္ ေတာ္က အတည္ျပဳလိုက္လို႔ ပရဟိတေလာက,ကေန အၿပီးႏုတ္ထြက္ သြားေတာ့မယ္ဆိုရင္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ လူမႈေရးေလာကႀကီးရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္ က်ဆံုးသြားသလို ခံစားၾကရမွာပါ။ ဒီေနရာ မွာ ကၽြန္ေတာ္ဥပေဒၾကမ္းႏွင့္ ပတ္သက္လို႔ ေလ့လာမိသေလာက္ (မိေခ်ာင္းမင္း ေရခင္းျပတယ္လို႔ မထင္ ပါနဲ႔) နားလည္သလို တင္ျပပါရေစခင္ဗ်ာ။ ဒီအသင္းအဖြဲ႔ဆိုင္ရာဥပေဒၾကမ္းကို ကၽြန္ေတာ္ စတင္ေလ့လာမိ သည္မွာ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ဥပေဒၾကမ္းေကာ္မတီက (၂၇-၇-၂ဝ၁၃) ရက္စြဲနဲ႔ ေၾကးမံုသတင္းစာမွာ စတင္ေဖာ္ျပတဲ့အခ်ိန္မွာ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာၾကည့္မိပါတယ္။ အဲဒီဥပေဒထဲမွာ အဓိက ျပႆနာသည္ ယခုတည္ဆဲဥပေဒျဖစ္ေသာ ၆/၈၈ အသင္းအဖြဲ႔မ်ားဆိုင္ရာ ဥပေဒထက္မနိမ့္ေသာ ျပစ္မႈ/ျပစ္ဒဏ္ အခန္း ေတြကအစ ပါလာတာ ေတြ႔ရွိရပါတယ္။ ဦးေက်ာ္သူ အင္တာဗ်ဴးေတြမွာ ေျပာေနသလို ကိုယ့္ထမင္း ကိုယ္ စားၿပီး ႀကီးေတာ္ႏြားေက်ာင္းေနရတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပရဟိတသမားေတြဟာ ဥပမာ - ခႏၶာကိုယ္ထဲက ေသြးလည္းေဖာက္ၿပီး လွဴခြင့္ရဖို႔ အစိုးရကို မွတ္ပံုတင္ေၾကးတင္ေဆာင္ၿပီးမွ လုပ္ရမယ္ဆိုတာ ျဖစ္သင့္ သလား။ ေနာက္ၿပီး ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ျဗဟၼစိုရ္တရားေလးပါး လက္ကိုင္ျပဳေနတဲ့ လူမႈေရးသမားေတြကို ဥပေဒေတြနဲ႔ ကိုင္ခ်ဳပ္ေနတာဟာ ျမတ္စြာဘုရားကို ဥပေဒနဲ႔ထိန္းခ်ဳပ္ေနသလို မျဖစ္ဖူးလားဆိုၿပီး ဦးေက်ာ္ သူေျပာခဲ့တာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူမႈေရးအသင္းေတြအားလံုး တစ္ညီတစ္ညႊတ္တည္း ေထာက္ခံခဲ့ၾကပါ တယ္။ ေနာက္ၿပီး ဦးေက်ာ္သူအၿမဲတမ္း ေျပာေျပာေနတဲ့ NGO အဓိပၸါယ္ဟာ အစိုးရမဟုတ္ေသာ အဖြဲ႔ အစည္းဆိုၿပီး ဘာလို႔ အစိုးရက ဥပေဒထုတ္ၿပီး ထိန္းခ်ဳပ္ခ်င္ေနတာလဲဆိုတာကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတာ္ေတာ္ေလး စဥ္းစားမိပါတယ္။ ထားလိုက္ပါေတာ့ေလ။ အဲဒီ ၂၇.၇.၂ဝ၁၃ ရက္ေန႔ထုတ္ ေၾကးမံုမွာ ပါတဲ့ အသင္းအဖြဲ႔ဆိုင္ရာ ဥပေဒၾကမ္းကို လူမႈေရးအသင္းအဖြဲ႔ေတြက လက္မခံႏုိင္ေၾကာင္း အသံေတြ ထြက္လာေတာ့ ၁၉.၈.၂ဝ၁၃ မွာ ဒုတိယအႀကိမ္မူၾကမ္းအျဖစ္ ျပန္လည္ထြက္ရွိ လာျပန္ပါတယ္။ အဲဒီ ထဲမွာ ျပစ္မႈ/ျပစ္ဒဏ္ေတြ ပါလာတာ မေတြ႔ေတာ့ျပန္ဘူး။ အဲဒီေနရာမွာ ဦးေက်ာ္သူပဲ စဥ္းစားၾကည့္ပါဗ်ာ။ ဒီဥပေဒၾကမ္းကို ဘယ္သူေတြေရးဆြဲေနတာလဲ၊ ဘယ္သူေတြက အႀကံဉာဏ္ေတြ ေပးေနတာလဲဆိုတာ ေမးခြန္းထုတ္စရာ ျဖစ္လာတာေပါ့။ ဒါနဲ႔ ဒီဥပေဒၾကမ္း ေရးဆြဲေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္ အဖြြဲ႔အစည္းေတြကို ေလ့လာ ၾကည့္မိပါတယ္။ ဘာေတြ႔ရသလဲဆိုေတာ့ ဒီအသင္းအဖြဲ႔မ်ားဆိုင္ရာ ဥပေဒၾကမ္းကို ဦးေဆာင္ေရးဆြဲေနတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ဟာ အရပ္ဘက္အဖြဲ႔အစည္း ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ အႀကိတ္အနယ္ ေဆြး ေႏြးၿပီးမွ ေရးဆြဲေနပါတယ္လို႔ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္ အင္တာဗ်ဴးေတြကေန ေတြ႔ျမင္ေနရပါတယ္။ ဟုတ္ပါၿပီ အဲဒီအရပ္ဘက္အဖြဲ႔အစည္းေတြဆိုတာ ဘယ္အရပ္ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္းေတြလဲ ဘယ္တိုင္း ဘယ္ၿမိဳ႕နယ္က အသင္းအဖြဲ႔ေတြကို ဘယ္ေလာက္ကိုယ္စားျပဳႏိုင္တဲ့ ေမးခြန္းထုတ္စရာ ျဖစ္မလာဘူးလား။ ေကာင္းၿပီ ဒီလို အႀကိတ္အနယ္ေဆြးေႏြးဖို႔ ေနျပည္ေတာ္သဂၤဟဟိုတယ္ႀကီးမွာ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲမွာ ပါဝင္ခဲ့တဲ့သူ တစ္ ေယာက္ရဲ႕ ရင္ဖြင့္သံကို ဦးေက်ာ္သူႀကီးပဲ နားေထာင္ၿပီး စဥ္းစားၾကည့္ပါဦးဗ်ာ။ သူက ဘာေျပာသလဲဆို ေတာ့ သူဟာမႏၲေလးၿမိဳ႕နယ္ထဲက အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ေပါ့။ သူတို႔ ေနျပည္ ေတာ္မွာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ ဒီအသင္းအဖြဲ႔ ဥပေဒၾကမ္းကိစၥေဆြးေႏြးဖို႔ ဖိတ္ၾကားျခင္း ခံရ တယ္တဲ့။ (၃) ရက္ၾကာတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ေန႔တြက္တစ္ရက္ကို က်ပ္ (၁ဝဝဝဝိ/-) ေပးတဲ့အျပင္ ခရီး စရိတ္ အသြား/အျပန္နဲ႔ တည္းခိုစရိတ္ (ႏွစ္ေယာက္ခန္းကို ၈ဝဝဝဝိ/- ေလာက္တန္တဲ့ ဟိုတယ္နဲ႔) အစား အေသာက္ အလွ်ံအပယ္ ေကၽြးေမြးဧည့္ခံေၾကာင္း၊ တယ္လီဖုန္းကဒ္ေတြေပးၿပီး စည္႐ံုးေျပာဆိုသြားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေယာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ ပါသြားတာေပါ့။ ပထမေတာ့ ဦးေက်ာ္သူဦးေဆာင္တဲ့ အဖြဲ႔ဆိုၿပီး ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္ခုခုေတာ့ ထူးျခားမႈရွိမွာပဲလို႔ထင္ၿပီး လိုက္သြားတာ ဟိုေရာက္ေတာ့မွ နာေရးကူညီမႈ အသင္း(ရန္ကုန္) ဥကၠ႒ ဦးေက်ာ္သူမဟုတ္ဘဲ သူနဲ႔နာမည္တူတဲ့ အဲဒီပုဂိၢဳလ္ကလည္း ဆံပင္အရွည္ ႏႈတ္ ခမ္းေမြးနဲ႔ အရပ္ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းနဲ႔ NGO အဖြဲ႔တစ္ခုက ဦးေက်ာ္သူ ျဖစ္ေနေတာ့ နည္းနည္း ေၾကာင္သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လို ဦးေက်ာ္သူမွားၿပီး ေယာင္ေတာင္ေတာင္ ပါသြားတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီး ဆိုတာ ဟိုေရာက္မွသိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နည္းနည္း ေျဖသာလုိက္ပါတယ္။ ဒါတင္ ဘယ္ကမလဲ နာမည္တူ ကိစၥ ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ဖတ္မိေသးတယ္။ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) ဥကၠ႒ ဦးေက်ာ္သူထံကို မႏၱေလး ၿမိဳ႕မွာ ရွိေနတုန္း ဖုန္းဝင္လာတယ္။ "ဦးေက်ာ္သူ ဘယ္ေရာက္ေနလဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတာင္ႀကီးကပါ" တဲ့ အဲဒီမွာ ဦးေက်ာ္သူက ကၽြန္ေတာ္အခု မႏၲေလးမွာလို႔ေျပာေတာ့ ဒီေန႔ ေတာင္ႀကီးကိုလာၿပီး အသင္းအဖြဲ႔ ေတြနဲ႔ ေတြ႔ဖို႔ရွိတယ္လို႔ဆိုၿပီးေမးေတာ့ ဘယ္ကလာရွိရမွာလဲ ကၽြန္ေတာ္က အခုရန္ကုန္ ျပန္ေတာ့မွာဆို ေတာ့ အဲဒီေတာင္ႀကီးက လူက ဒီေန႔ဦးေက်ာ္သူေတာင္ႀကီးက လူမႈေရးအဖြဲ႔ေတြကို ေတြ႔မယ္ဆိုေတာ့ ဒီက အသင္းအဖြဲ႔ေတြက ဝမ္းသာအားရနဲ႔ ဦးေက်ာ္သူကို ႀကိဳဆိုေနတာ သြားပါၿပီဗ်ာ။ ဘယ္က နာမည္တူက ေပၚလာပါလိမ့္ဆိုၿပီး စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ ဖုန္းခ်သြားတယ္။ အဲဒီမွာဦးေက်ာ္သူကေတာင္ ျပန္ေျပာလိုက္ ေသးတာ ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိေသးတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ ေက်ာ္သူ စစ္/မစစ္ သိခ်င္ရင္ "သခ်ႋဳင္းကုန္းတစ္ခုကို ေခၚၿပီး မသာထမ္းသြားခိုင္းလို႔ရရင္ ေက်ာ္သူစစ္တယ္" လို႔ ေတာင္ေျပာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ဖတ္ ၾကည့္ၿပီး သက္ပ်င္းအခါခါ ခ်မိပါေသးတယ္။ ဦးေက်ာ္သူေရ ပုသိမ္ဘက္တုန္းကလည္း ေျပာသံၾကားလိုက္ ေသးတယ္။ ပုသိမ္ကို ဦးေက်ာ္သူလာၿပီး အသင္းအဖြဲ႔ေတြနဲ႔ ေတြ႔ဖို႔လာမယ္ဆိုေတာ့ ပုသိမ္ၿမိဳ႕က အာဏာ ပိုင္ကေတာင္ မင္းသားေက်ာ္သူထင္ၿပီး ခြင့္ျပဳမိန္႔ေတာင္း လက္မွတ္ထိုးေပးၿပီးမွ နာမည္တူတဲ့ ဦးေက်ာ္သူ ျဖစ္ေနေၾကာင္း၊ ပုသိမ္ၿမိဳ႕နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကေတာင္ ဖုန္းဆက္ၿပီး ေျပာတယ္ဆိုေတာ့ ဒီနာမည္တူကိစၥ အား ကာယကံရွင္ေတြ နာမည္တူေနတာ ဘာမွမထူးဆန္းေပမယ့္ လူတူမရွား၊ နာမည္တူမရွားဆိုတာ လက္ခံေပမယ့္ အခုကိစၥက ဒီနာမည္တစ္ခုေနာက္မွာ ရွိေနတဲ့ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းေတြ အေနနဲ႔ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ေယာင္ေတာင္ေတာင္ ဝါးတားတားနဲ႔ ျဖစ္သြားၾကတာေတာ့ မေကာင္းဘူးေပါ့။ ဦးေက်ာ္သူ (မင္းသားဦးေက်ာ္သူ) ႀကီးေရ အဲဒီေတာ့ မင္းသားဦးေက်ာ္သူနဲ႔ အမည္တူ NGO က ကိုေက်ာ္သူကိုလည္း ေတြ႔ရင္ေျပာေပးပါ။ ေနာက္ေနာင္ နယ္အသင္းအဖြဲ႔ေတြကို ေတြ႔ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဘယ္ အဖြဲ႔က၊ ဘယ္သူပါ၊ ဘာအတြက္ လာေရာက္ဖို႔ရွိေၾကာင္း ရွင္းလင္းစြာ အရင္ေျပာဆိုၿပီးမွ သြားေရာက္ ေတြ႔ဆံုရင္ ပိုေကာင္းပါလိမ့္မယ္လို႔ အႀကံျပဳေပးခ်င္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕အသင္းအဖြဲ႔ေတြက ေက်ာ္သူကို နာေရး ကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) ဥကၠ႒ ဦးေက်ာ္သူပဲ ထင္ထင္ေနၾကေတာ့ မိမိအတြက္လည္း မေကာင္းေၾကာင္း အႀကံျပဳေပးပါခင္ဗ်ာ။ လူတစ္ေယာက္ကို ၃ဝဝဝဝဝိ/- သံုးသိန္း ဝန္းက်င္ေလာက္ အကုန္အက်ခံၿပီးသံုးၿပီး ဒီဥပေဒမူၾကမ္း ကိစၥတိုင္ပင္ဖို႔ကို ဘယ္သူက အဲဒီစရိတ္ စိုက္ထုတ္သလဲ။ INGO လုိ႔ေခၚတဲ့ ႏိုင္ငံတကာ အစိုးရမဟုတ္ေသာ အဖြဲ႔အစည္းကေန မွတ္ပံုတင္လိုခ်င္အားႀကီးၿပီး စိုက္ထုတ္ေပးေနသလား၊ အစိုးရ ဘက္ကပဲ လူမႈေရးအသင္းေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ခ်င္အားႀကီးၿပီး အကုန္အက်ခံသလား စသည္ျဖင့္ သို႔ေလာ သို႔ေလာေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူမႈေရးအမည္ေတြ ၾကားဂယက္ရိုက္သြားတာေပါ့။ ဦးေက်ာ္သူႀကီးပဲ စဥ္းစား ၾကည့္ေလ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူမႈေရးအဖြဲ႔အစည္းဆိုတာ အမ်ားျပည္သူ ေခၽြးနည္းစာထဲကေန အမ်ားျပည္သူ အတြက္ သဒၶါတရားထက္သန္စြာနဲ႔ လွဴဒါန္းေပးတဲ့ ဒီအလွဴေငြေတြကို ဒီလိုမလိုအပ္ပဲ အကုန္အက် အမ်ား ႀကီးခံၿပီး လုပ္သင့္ပါသလားဗ်ာ။ သံုးတဲ့သူေတြေရာ စားတဲ့သူေတြပါ သံရည္ပူေတြ စားမိသလို အပူေတြ တစ္ေပြ႔တပိုက္ႀကီး ရသြားၾကမွာေပါ့။ ဒါနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ အကဲခတ္ၾကည့္ေတာ့ အဲဒီအဖြဲ႔ေတြ အမ်ားစုဟာ INGO ေတြမ်ားေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ INGO ဆိုတာ ျပည္ပအေထာက္အပံ့နဲ႔ ျပည္တြင္းမွာျပန္ၿပီး ကူညီ ေနၾကတာဆိုေတာ့ သူတို႔အေနနဲ႔ တရားဝင္မွတ္ပံုတင္ ရရွိေရးအတြက္ ေငြေၾကးေပးေဆာင္ဖို႔ အခက္အခဲ မရွိသလို (ဒီေနရာမွာ INGO မ်ားကို ကၽြႏု္ပ္ မေကာင္းေျပာေနတာ မဟုတ္ပါ) INGO တြင္ လုပ္အားေပး မရွိပါ။ အားလံုး လခစားဝန္ထမ္းမ်ားျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ေနေသာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား ျဖစ္သည့္အတြက္ သူတို႔ အိတ္စိုက္ ဘယ္သူမွမလုပ္ၾကပါဘူး။ NGO ဆိုေသာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ အစိုးရမဟုတ္ေသာ ျပည္တြင္းအဖြဲ႔ေတြ က်ေတာ့ ျပည္တြင္းရွိ အမ်ားျပည္သူမ်ားရဲ႕ ေခၽြးနဲစာနဲ႔ လွဴဒါန္းေငြေတြနဲ႔ ရပ္တည္ေနရတဲ့ လူမႈေရး ပရဟိတအဖြဲ႔ေတြ အေနနဲ႔ကေတာ့ ဒီအသင္းအဖြဲ႔ ဥပေဒမူၾကမ္းဟာ လက္ခံစရာလံုးဝမရွိေၾကာင္း ေတြ႔ေန ရပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာစံႏႈန္းနဲ႔ ေလ့လာၿပီးမွ ေရးဆြဲေနတာပါလို႔ေျပာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးကိုလည္း ဦးေက်ာ္သူ ေျပာေပးစမ္းပါဗ်ာ။ ကိုယ့္ျပည္တြင္းစံႏႈန္းနဲ႔ ကိုက္ညီေအာင္ပဲ အရင္လုပ္ပါ။ ႏိုင္ငံတကာစံႏႈန္းဆိုရင္ ထပ္ေျပာမယ္။ အျခားႏိုင္ငံေတြမွာ ပရဟိတ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းေတြကို ဒီလိုအခြန္အခေကာက္ခံၿပီး ဥပေဒနဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ ေနေနသာသာ သူတို႔အစိုးရေတြက လူမႈေရးအဖြဲ႔အစည္းေတြ လိုအပ္သမွ် ပံ့ပိုးကူညီသလို ၎ လူမႈေရးအဖြဲ႔အစည္း လွဴဒါန္းေနတဲ့ အလွဴရွင္ေတြရဲ႕ စီးပြားေရးဝင္ေငြခြန္ (အျမတ္ခြန္) ေတြကိုေတာင္ အဲဒီလိုလွဴဒါန္းတဲ့ အလွဴေငြေပၚၾကည့္ၿပီး အခြန္ေလွ်ာ့ခ် ေပးတာမ်ိဳးေတြရွိေနတယ္။ ဒီမွာလို ျပည္ပက အလွဴေငြေတြကိုေတာင္ ၁ဝ % အခြန္ျဖတ္တာမ်ိဳးက ေဝးစြ။ အဲဒီလိုနဲ႔ ၂-၁၁-၂ဝ၁၃ ေၾကးမံုမွာ တတိယ အႀကိမ္ အသင္းအဖြဲ႔မူၾကမ္းဆိုၿပီး ၂၉-၁-၂ဝ၁၃ ရက္ေန႔ထပ္မံၿပီး မူၾကမ္းထြက္လာျပန္တယ္။ ဒါကိုပဲ ဒီကေန႔လႊတ္ေတာ္မွာ ေဆြးေႏြးအတည္ျပဳဖို႔ လုပ္ေနတာဆိုတာ သိရပါတယ္။ မသာ အေလာင္းတစ္ ေလာင္းမခ်ဘူးသူ၊ ေသြးတစ္လံုးမွ ခႏၶာကိုယ္က ေဖာက္ထုတ္အလွဴ လူနာတစ္ေယာက္ေတာင္ က်န္းမာ ေရးေစာင့္ေရွာက္မေပးရသူ၊ ပရဟိတလူမႈေရး ဘာတစ္ခုမွ အေတြ႔အႀကံဳမရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ေတြက တကယ္ လူမႈဒုကၡေတြကို ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် နဖူးေတြ႔ဒူးေတြ႔ ကူညီလုပ္ေဆာင္ေပးေနေသာ အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္က လူမႈေရးသမားေတြေလာက္ သိပါ့မလား။ လူမႈေရးအဖြဲ႔အစည္းေတြမွာ ဘာအခက္အခဲရွိသလဲ၊ နာေရးကိစၥ ေတြမွာ ဘာအခက္အခဲရွိသလဲ၊ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈေတြမွာ ဘာေတြလိုအပ္ေနသလဲ စသည္ျဖင့္ ဘယ္သူေတြက ပိုသိႏိုင္မလဲ။ ဦးေက်ာ္သူတို႔ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)ကို ခ်န္လွပ္႐ံုတင္မကဘဲ တစ္တိုင္းျပည္လံုးမွာရွိတဲ့ လူမႈေရးဆႏၵသေဘာထားေတြကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈၿပီး ေရးဆြဲမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီ အသင္းအဖြဲ႔ဥပေဒက ဘယ္လိုမွျပည့္စံုလာမွာ မဟုတ္သလို တစ္ခ်ိန္မွာ ကန္႔ကြက္မႈေတြ ႀကံဳေတြ႔လာလိမ့္ မယ္ဆိုတာ မလြဲမေသြ ကၽြန္ေတာ္ေျပာရဲတယ္။ တကယ္တမ္း ျပင္သင့္တာကေတာ့ ဒီဥပေဒၾကမ္းကို ေရးဆြဲေတာ့မယ္ဆိုရင္ အေရးႀကီးဆံုးက ဒီဥပေဒသက္ေရာက္မည့္ အသင္းအဖြဲ႔ေတြရဲ႕ သေဘာဆႏၵေတြ ဟာ အဓိကက်ပါတယ္။ ဥပေဒေရးဆြဲမယ့္ ပုဂၢိဳလ္ေတြအေနနဲ႔ နယ္ေပါင္းစံုက အသင္းအဖဲြ႔ေတြကို ေတြ႔ဆံု ဖို႔ ခက္ခဲေနမယ္ဆိုရင္ ဥပမာ သက္ဆိုင္ရာတိုင္းက တာဝန္ခြဲေဝယူၿပီး ေနာက္ခရိုင္၊ ၿမိဳ႕နယ္၊ ရပ္ကြက္ အဆင့္ဆင့္ တာဝန္ခြဲေဝယူၿပီး ၎တို႔သက္ဆိုင္ရာ နယ္ပယ္အသီးသီးမွာရွိေနတဲ့ လူမႈေရးအသင္းအဖြဲ႔ေတြ ရဲ႕ ဆႏၵသေဘာထားေတြကို တင္ျပေပးဖို႔ ေတာင္းခံမယ္ဗ်ာ။ ၿပီးရင္ အသင္းအဖြဲ႔ေတြက တင္ျပလာတဲ့ သေဘာထားေတြကို ဥပေဒၾကမ္းေရးဆြဲမယ့္ ပုဂၢိဳလ္ေတြက ေလ့လာၿပီး ဘံုတူညီတဲ့ သေဘာထားေလး ေတြ ေရြးခ်ယ္ၿပီး သတ္မွတ္ေရးဆြဲမယ္ဗ်ာ။ ၿပီးရင္ျပန္ၿပီး အသင္းအဖြဲ႔ေတြကို ျပန္ေျပာမယ္ဗ်ာ။ လိုအပ္ရင္ ျပင္ဆင္ညိွႏိႈင္းၿပီး သေဘာတူညီမႈ ရယူၿပီး ျပ႒ာန္းမယ္ ဆိုရင္ေတာင္ နည္းနည္းခံသာေသးတယ္။

ဧရာဝတီတိုင္း ဝန္ႀကီးေျပာသလို အသင္းအဖြဲ႔ေတြက လိုင္စင္မဲ့ကားကိစၥကို သူတုိ႔ဘက္က တရား ဝင္ ျဖစ္ခ်င္ေနေၾကာင္းေျပာတာ ကၽြန္ေတာ္ၾကားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔အသင္းေတြ ကိုယ္တိုင္ကပိုၿပီး တရား ဝင္ လိုင္စင္ကားကိုပဲ သံုးခ်င္တာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ အသင္းေတြရဲ႕ ရန္ပံုေငြေၾကး မျပည့္စံုလို႔သာ အခုလို သင့္ေတာ္တဲ့ လိုင္စင္မဲ့ကားေတြကို သက္ဆိုင္ရာၿမိဳ႕နယ္ က-ည-န ေတြမွာ သြားေရာက္စာရင္းေပးၿပီး အစိုးရဘက္က ဥပမာ-နာေရးကားဆို နိဗၺာန္ယာဥ္နံပါတ္နဲ႔ တပ္ဆင္ၿပီး က်န္းမာေရးသံုးကားဆို က်န္းမာ ေရးနံပါတ္ေပးၿပီး တရားဝင္အသိအမွတ္ျပဳမယ္ဆို ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အသင္းေတြ က လိုင္စင္မဲ့ကားေတြကို 4/G ၊ 5 /G ေတြ ေပးစရာမလိုပါဘူး။ ျပန္လည္ေရာင္းခ်လို႔မရ၊ ကိုယ္ပိုင္လည္း စီးခြင့္မရွိေအာင္ နိဗၺာန္ယာဥ္နံပါတ္၊ က်န္းမာေရးနံပါတ္ စသည္ျဖင့္ သတ္မွတ္ေပးမယ္ဆိုရင္ မရႏိုင္ဘူး လားခင္ဗ်ာ။ အကယ္၍ အသင္းေတြက ၎ကားေတြကို ကိုယ္က်ိဳးရွာၿပီး အျမတ္ထုတ္တာေတြ႔ရင္ လိုင္စင္ ျပန္လည္႐ုတ္သိမ္းၿပီး ထိေရာက္စြာအေရးယူပါလို႔ အႀကံျပဳေပးပါ ဦးေက်ာ္သူႀကီးေရ။ ဦးေက်ာ္သူေရ ဥပေဒဆိုတာထုတ္ၿပီးရင္လည္း ျပည္သူလက္မခံရင္ ျပန္ျပင္ဆင္ခြင့္ ရွိေနတဲ့ေခတ္ဆိုေတာ့ ဦးေက်ာ္သူ ႀကီးအေနနဲ႔ ဒီဥပေဒေၾကာင့္ေတာ့ ပရဟိတလူမႈေရးေလာက ကေန ႏုတ္ထြက္တာမ်ိဳး လုပ္မဲ့အစား ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူမႈေရးအဖြဲ႔အစည္းေတြအားလံုးနဲ႔ အတူတကြ ဆက္လက္လက္တြဲဦးေဆာင္ၿပီး ၎ဥပေဒ ကို လက္မခံႏုိင္ရင္ ျပင္ဆင္ေပးဖို႔ လမ္းမေပၚထြက္ၿပီး ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ သြားၾကေတာေပါ့ဗ်ာ။ တစ္တိုင္းျပည္ လံုးမွာရွိၾကတဲ့ ပရဟိတအသင္းမ်ားအေနနဲ႔ မိမိတို႔ႏွင့္ တိုက္ရိုက္သက္ဆိုင္ေသာ ၎အသင္းအဖြဲ႔ဥပေဒကို လက္ခံႏုိင္ျခင္း မရွိခဲ့ရင္ ကန္႔ကြက္ဆႏၵေဖာ္ထုတ္သြားဖို႔ ပရဟိတလူမႈေရး သူရဲေကာင္းအေပါင္းတို႔ဟာ ပရဟိတ ကာ/ခ်ဳပ္ႀကီး (သို႔မဟုတ္) နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) ဥကၠ႒ ဦးေက်ာ္သူရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈ ေအာက္မွာ အသင့္ရွိေနပါေၾကာင္းႏွင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ဟာ ပရဟိတကိုအသံုးခ်ေသာ အႏုပညာသမားမ်ား ပရ ဟိတကို ခုတံုးလုပ္ေသာ စီးပြားေရးသမားမ်ား၊ ပရဟိတကို နင္းေခ်တက္လွမ္းဖို႔ ႀကိဳးစားေနေသာ ႏိုင္ငံ ေရးသမားမ်ား ၊ ပရဟိတကို ဗန္းျပလုပ္စားေနေသာ အတၱသမားမ်ား မဟုတ္ေသာ အမ်ားျပည္သူအတြက္ ကိုယ္က်ိဳးမဖက္ ေပးဆပ္ေနေသာ ပရဟိတစစ္စစ္ လူမႈေရးသမားမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္ဟု သစၥာဓိ႒ာန္ ျပဳၾကပါကုန္စို႔။

ပရဟိတ မ်ိဳးဆက္သစ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားမွ ေရးသားေပးပို႔ပါသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ယခုပရဟိတ မ်ိဳးဆက္သစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား စိုးရိမ္တႀကီး ေရးသားေပးပို႔လိုက္ေသာ အထက္ပါစာအား ဖတ္ရႈၿပီးသူ ပရဟိတ စိတ္ဓာတ္ထက္သန္ၾကေသာ ပရဟိတသမားမ်ား လူသားခ်င္း စာနာစိတ္ ေမြးျမဴၾကေသာ ျမန္မာျပည္သားမ်ားအေနျဖင့္ မည္သို႔ခံစား ေတြးေတာမိမည္ကိုေတာ့ ကၽြန္ ေတာ္မသိ။ ထို႔ျပင္ ယင္းအရပ္ဘက္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဥပေဒအား ျဗဟၼစိုရ္တရားေလးပါးလက္ကိုင္၍ အတည္ ျပဳသည္ဟုလည္း ကၽြန္ေတာ္မသိ။ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွ အတည္ျပဳၿပီးသည့္ေနာက္ သမၼတႀကီးမွ လည္း သန္း (၆ဝ) ျပည္သူလူထုတို႔ ကိုယ္စားျပဳၿပီး လက္မွတ္ထိုးမည္လား ဆိုသည္ကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ မသိ။ ကၽြန္ေတာ္ အခုအခ်ိန္တြင္ အနတၱနယ္ပယ္အတြင္း ေရာက္ရွိေနစဥ္ကာလ အတိုင္းအတာအတြင္း ကၽြန္ေတာ္ဘာကိုမွ မသိခ်င္ေတာ့။ ကၽြန္ေတာ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေတာ့မည့္ မဟာပ႑ိတပရဟိတ ေအာင္ေတာ္မူ ေစတီေတာ္ႀကီး ျမန္မာျပည္တြင္းရွိ ပရဟိတသမားမ်ား၊ ပရဟိတေလာကကို ေျခစံုခ်မည့္ သူမ်ားအတြက္ မရွိမျဖစ္ ဦးတိုက္ကိုးကြယ္ သစၥာဆိုႏိုင္မည္။ ေအာင္ျမင္တည္ထား ကိုးကြယ္ႏိုင္ရန္အ တြက္သာ ကၽြန္ေတာ္ေခတၱ ေရာက္ရွိေနေသာ ေလာကီနယ္ပယ္အတြင္း အဓိ႒ာန္ျပဳ က်င့္ႀကံပြားမ်ားလွ်က္ ရွိပါေတာ့သည္။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတာ့ ေလာကီနယ္ပယ္တြင္က်င္လည္ရင္း ပရဟိတနယ္ေျမ အတြင္း ၌ ျပန္လည္ေျခခ်မိခဲ့ၿပီဆိုရင္ေတာ့ ျဗဟၼစိုရ္က်ည္ဆန္မ်ားျဖင့္ ပရဟိတစစ္ပြဲမ်ားကို ေမတၱာလက္နက္ႀကီး မ်ားျဖင့္ ဆင္ႏႊဲၾကပါစို႔ဟု ပရဟိတ လူမႈေရးသမားစစ္စစ္မ်ားအား ႏိႈးေဆာ္လိုက္ရပါသည္။

ေက်ာ္သူ